Pełne ziarna zbożowe to najlepsze z możliwych źródło węglowodanów złożonych. Węglowodany złożone z kolei są dla naszego organizmu bazą, z której uzyskujemy glukozę – podstawowe źródło naszej energii. W odróżnieniu od białego pieczywa, jasnego makaronu czy płatków śniadaniowych z oczyszczonego ziarna, węglowodany złożone nie dostarczają nam samej skrobi i glutenowych białek, lecz szereg mikroskładników pokarmowych, błonnik nierozpuszczalny oraz cenne składniki lipidowe. Błonnik nierozpuszczalny wchłania, wraz z dużymi ilościami wody, także substancje toksyczne, pozwalając utrzymać w czystości nasz układ wydalniczy. Spowalnia także przenikanie cukru i tłuszczu do krwi. To z tej przyczyny produkty z pełnego ziarna mają niższy indeks glikemiczny niż te ze zbóż przetworzonych. Korzystne działanie węglowodanów złożonych na nasz organizm to jednak nie tylko zasługa błonnika, ale także całej gamy substancji gromadzących się w łusce ziarna: witamin, soli mineralnych czy fenoli. Przejście na pełne ziarno wymaga przyzwyczajenia się do nowego smaku, z całą pewnością jednak warto.
